Achterflap

Kort na elkaar worden er twee lichamen gevonden in het moeras van Lark, een stadje in Oost-Texas. De slachtoffers zijn een zwarte advocaat uit Chicago en een witte lokale vrouw.

De zwarte Texas Ranger Darren Mathews heeft Texas jaren geleden ingeruild voor Chicago, maar besluit tijdelijk terug te keren naar zijn geboortegrond als hij over de moorden hoort. Hij vermoedt dat de gewelddadige, racistische bende van de Aryan Brotherhood of Texas iets met de zaak te maken heeft en mengt zich – ondanks het feit dat hij tijdelijk geschorst is – in het onderzoek. Met elke nieuwe ontwikkeling raakt Darren verder verstrikt in de gevaren en moeilijkheden van een staat waar racisme nog aan de orde van de dag is en de wet niet voor iedereen gelijk is.

Over de auteur

Attica Locke (1974, Texas) is scriptschrijver voor films en tv-series (o.a. Empire) en thrillerauteur. Ze schreef tot nu toe vier boeken, die allemaal voor prijzen genomineerd werden. Bluebird, bluebird is het enige boek dat naar het Nederlands vertaald is. Met dit boek won ze de Edgar Award 2018, voor beste thriller van het jaar.

Mijn mening

Een Amerikaanse thriller van een voor mij onbekende auteur. Een achterflap met woorden over moorden, racisme en spanning. Dan ben ik al benieuwd!

Attica Locke heeft een prettige, right to the point en beeldende schrijfstijl. Ze creëert een overtuigende sfeer tijdens het lezen. Er komen veel personages in het boek voorbij, maar het wordt snel duidelijk welke personages er echt toe doen voor het verhaal.

Het lezen van Bluebird, bluebird zorgde bij mij wel voor gemengde gevoelens. Attica Locke kan technisch gezien duidelijk goed schrijven. Ze begint met een proloog die ervoor zorgt dat ik nieuwsgierig werd en de opbouw en afwerking van het verhaal is netjes gedaan. Er zijn terugblikken naar het verleden en alles komt samen in het heden. Maar helemaal gegrepen door het boek werd ik niet. Het tempo in het verhaal is niet constant. Het gebeurde te vaak dat het inkakte en ik mijn aandacht verloor.

In dit boek zijn er wat tegenvallers, maar er zijn ook facetten die me wel degelijk zijn bevallen. De stempel thriller vind ik niet geheel terecht. Ik zou het eerder een (af en toe) spannende roman noemen. Er zijn moorden gepleegd, maar de focus ligt meer op hoe de personages en de gemeenschap daar mee omgaan en hoe de onderlinge verhoudingen zijn.

Attica Locke zorgt voor diepgang in het boek door de manier waarop ze haar personages beschrijft en een onderwerp als racisme, wat als rode draad door het verhaal heen loopt, is en blijft (helaas) up-to-date en goed voor een boek. Het is in Bluebird, bluebird letterlijk ‘wit’ aan de ene kant van de rivier en ‘zwart’ aan de andere kant van de rivier. Er heerst haat en verdeeldheid en er is een constante dreiging tussen de personages.

De twee moorden in het heden zorgen voor strijd tussen de lokale politie, de Texas Ranger en de lokale bevolking. En met deze moorden wordt er een beerput open getrokken die ervoor zorgt dat gebeurtenissen uit het verleden nu ook opnieuw onder de loep genomen worden. Met alle, wel wat voorspelbare, gevolgen van dien.

Eindoordeel ♦♦♦½

Titel: Bluebird, bluebird
Auteur: Attica Locke
Genre: thriller
Uitgeverij: Volt
Pagina’s: 296
ISBN: 9789021416489
Datum: april 2019