“Twee jaar bleef ze op die plek. Het was niet gemakkelijk om er weg te gaan; het bos was haar tot troost geweest. Ze had zich het ritme van de natuur eigen gemaakt. Maar met het aanbreken van de derde zomer ontwaakte er een nieuw besef: het was tijd om verder te gaan. Om te voltooien wat ze was begonnen.”
Acht maanden na de bevrijding van Thuisland is de rust wat teruggekeerd. De Twaalf zijn verslagen en men kan weer rustig aan beginnen met het opbouwen van de kolonie. Amy en Alicia zijn verdwenen en hun lot is onbekend.
Peter, Sara, Hollis en de anderen besluiten hun leven op te bouwen in Kerrville. Peter kiest ervoor de vaderrol op zich te nemen en te stoppen bij het Expeditieleger, hij wil zijn neefje Caleb een verder rustige jeugd geven. Sara en Hollis kiezen ook voor een rustig gezinsleven en Sara laat zich opleiden tot dokter.
Michael heeft andere plannen. Hij heeft een schip gevonden en is van plan deze helemaal op te knappen en dan met een selecte groep weg te varen naar een veilige plek, een eiland waar iedereen veilig zal zijn, weg van het virus.
“Er waren wel problemen, maar die vielen in het niet bij de vooruitzichten. Het tijdperk van de viralen was voorbij; eindelijk krabbelde de mensheid weer overeind. Een heel continent lag voor het grijpen, en Kerrville was de plek waar dit nieuwe tijdperk van start zou gaan.”
Zo’n twintig jaar later heeft iedereen zijn leven weer opgepakt met de aanwezige middelen. Er blijft altijd wel de angst dat er gevaar kan dreigen, maar er zijn al twintig jaar geen viralen meer gesignaleerd. Het lijkt erop dat het virus toch echt een halt toegeroepen is. Peter, Sara en Hollis zijn inmiddels grootouders geworden. Steeds meer mensen verspreiden zich over het land om weer nieuwe dorpjes te vormen.
“Er was een wereld van vlees en bloed en botten, maar er was ook een andere – een diepere werkelijkheid waar gewone mensen, áls ze haar al zagen, slechts nu en dan een glimp van opvingen. Een wereld van zielen – zowel van de levenden als van de doden – waarin tijd en ruimte, herinnering en verlangen in een fluïde staat verkeerden, net als in dromen.”
Dan komt een oude bekende Peter en de rest waarschuwen. Al die jaren heeft Nul – de eerst besmette persoon – zich stil gehouden en iedereen vanaf een afstand geobserveerd. Maar nu is zijn tijdperk aangebroken. Zijn belangrijkste doel is Amy vinden, want zij is zijn grootste vijand. Wat volgt is de ene na de andere desastreuze gebeurtenis. Het allerlaatste en allesbeslissende gevecht voor de mensen breekt aan.
“Dit is anders. Fánning is anders. Hij heeft van het begin af aan alle touwtjes in handen gehad. We hebben de Twaalf alleen maar kunnen doden omdat hij dat toeliet. Voor hem zijn we gewoon pionnen op een speelbord.”
Justin Cronin (1962) is een Amerikaanse auteur. Zijn internationale doorbraak kwam in 2010 na de publicatie van De oversteek, het eerste deel van een trilogie rond een post-apocalyptische vampier. Dit boek schreef hij op verzoek van zijn dochter, die een boek met een klein meisje in de hoofdrol wilde. Deel twee – De Twaalf – is in 2012 verschenen en nu is het slotstuk van de trilogie uitgekomen – De stad van spiegels. De filmrechten van de trilogie zijn verkocht aan Fox 2000.
Het is jaren geleden dat ik het eerste deel van de trilogie las. Om mijn geheugen weer op te frissen ben ik opnieuw begonnen aan dat eerste deel en heb daarna de rest van de trilogie gelezen. Ik raad iedereen aan om niet teveel tijd tussen het lezen van de boeken te laten zitten, omdat de boeken van De oversteek dik zijn en veel personages en verhaallijnen bevatten, zo hou je beter het overzicht.
De stad van spiegels gaat uitgebreider in op het levensverhaal van Nul. Dit gedeelte heb ik met veel plezier gelezen. Leuk dat Justin Cronin met dit boek ook weer met vernieuwing komt. Ook zijn er een aantal hoofdstukken waarin we lezen over een soort van schemerwereld waar verschillende personages, goed en kwaad, elkaar treffen en mogelijkheden oneindig zijn, maar alles heeft uiteindelijk een doel.
De titel van dit laatste boek vind ik heel treffend. Spiegels zijn niet alleen een goed wapen tegen de viralen, maar spiegels zorgen ook voor reflectie. Zelfreflectie is iets waar de personages in deze trilogie veel aan doen. De stad van spiegels is niet zomaar een spannend boek over post-apocalyptische vampiers, het is veel meer dan dat. Justin Cronin gaat met zijn personages en verhaallijnen af en toe flink de diepte in, waardoor we als lezer veel inzicht krijgen in waarom gebeurt wat er gebeurt en met welke gevolgen.
De stad van spiegels is een geweldig slotstuk. Iedere verhaallijn, ieder draadje komt perfect tot zijn recht in dit laatste boek. Alle drie de boeken van De oversteek-trilogie zijn een aanrader om te lezen. Ik heb er enorm van genoten!
Eindoordeel ☆☆☆☆
Titel: De stad van spiegels
Serie: De oversteek #3
Auteur: Justin Cronin
Genre: Thriller
Uitgeverij: Cargo
Datum: januari 2017
ISBN: 9789023425489
Pagina’s: 800
Met dank aan uitgeverij Cargo voor het digitale recensie-exemplaar. Ik doe mee aan de reading challenge en heb alle drie de boeken van de trilogie gelezen.
Lees hier mijn recensies van de eerste twee delen van de trilogie:
To Read Or Not To Read 
Naast het verhaal geeft het laatste deel op de achtergrond een beschouwing over een goed leven versus slecht en wat de gevolgen daarvan zijn. Mensen met slechte daden worden vreselijke vampiers (Fanning en de twaalf behalve Carter), goede mensen worden goede vampiers (Amy en Carter). Van Carter zijn de Velen dommels geworden.
Het hiernamaals zou een gelukkige dag in het leven kunnen zijn. De boerderij voor Peter en Amy met het pianospel. Fanning keert na zijn uiteindelijke sterven terug op het strand bij zijn geliefde en de beslissing die hij toen nam.
Ooh, deze trilogie lijkt mij wel fijn! Even checken of ik ‘em in onze bib hier ook vind!
Al uit, wat geweldig, ik heb bijna deel 2 uit maar heb deel drie nog niet ontvangen, die komt er aan.
Ik ben heel benieuwd wat jij van de boeken vindt. Veel leesplezier!