“Ze had het verprutst. Ze was in paniek geraakt. Ze had de controle verloren. Ze had niet naar Lutz geluisterd, die haar had bijgebracht om haar gevoel te beheersen, in plaats van er het slachtoffer van te zijn. Angst was een gevoel. Meer niet. Geen almachtige God, geen militaire bevelhebber, geen automatisch programma, alleen maar gevoel.”

Emma Carow werkt als profiler bij de politie van Berlijn. In een verlaten pand worden drie lichamen gevonden. De lijken zijn volledig ingepakt in duct tape en zijn bovenin steigers opgehangen. Niet alleen de recherche onderzoekt de zaak, ook Emma en haar collega’s van Operationele Misdaadanalyse – profilers in de volksmond – worden gevraagd mee te denken.

Binnen het team van Emma heerst onrust. Hun teamleider zal binnenkort met zwangerschapsverlof gaan, waardoor haar functie tijdelijk vrijkomt. Emma vind het bijna vanzelfsprekend dat zij deze functie krijgt, maar daar is lang niet iedereen het mee eens. Als er een nieuwe collega geintroduceerd wordt in het team is Emma dan ook furieus. Emma en haar nieuwe collega barsten los in een strijd om de functie van teamleider.

Wat nog niemand binnen de politie weet is dat Emma een aantal jaren geleden verkracht is. Drie dagen lang is ze door de dader vastgebonden op een bed en meerdere keren per dag misbruikt. De dader is opgepakt en heeft daarvoor in de gevangenis gezeten, maar is inmiddels al weer vrij. Hij heeft de publiciteit opgezocht met een boek over zijn leven en beweert veranderd te zijn.

Emma kan het verleden maar moeilijk loslaten en blijft verbitterd. Ze gelooft er niks van dat haar verkrachter een goed mens is geworden. Helemaal vervelend vindt ze het dat hij ook weer contact met haar zoekt en zelfs zijn boek naar haar heeft opgestuurd. Emma zint nog steeds op wraak.

De concurrentie op het werk neemt steeds heftigere vormen aan. En er worden meer lichamen gevonden die op dezelfde manier geënsceneerd zijn. Emma kan op steeds minder symphatie van haar collega’s rekenen en ook het profiel wat voor haar steeds meer vorm krijgt vindt geen gehoor bij haar collega’s. Emma komt dichter en dichterbij de motieven en schuilplek van de moordenaar en dat blijft niet onopgemerkt. Emma zal weer moet vechten voor haar leven.

“Hij maakt alles kapot. Ik kan er niet mee overweg. Het werkt op mijn brein. Als een hersentumor, begrijp je? Ik zie het niet scherp meer, ik denk niet scherp, ik doe dingen die ik niet zou moeten doen. Ik geloof dat ik niet meer in staat ben om als politievrouw te functioneren.”

Ule Hansen is het pseudoniem van het Berlijnse schrijversduo Astrid Ule (Duits) en Erik Hansen (Amerikaans). Eerder werkten ze samen aan het schrijven van scenario’s. Negendoder is hun thrillerdebuut en het eerste deel van een serie met profiler Emma Carow.

De afgelopen jaren zijn er een aantal auteurs uit Duitsland met zeer goede (lees spannende en soms zelfs gruwelijke) thrillers gekomen. Precies mijn smaak. Een aantal van die toppers zijn voor mij Sebastian Fitzek en Wulf Dorn, maar er zijn er meer. Toen ik las dat er een nieuw schrijverskoppel uit dit land ging debuteren was mijn nieuwsgierigheid gelijk gewekt. Er zijn heel veel thrillerliefhebbers die zweren bij Scandinavisch werk, ik word enthousiast van thrillers uit Duitsland.

Wat mij tijdens het lezen van Negendoder al snel opviel was de schrijfstijl, de manier waarop dit verhaal gebracht werd. Er zijn moorden gepleegd en vervolgens bestaat een groot deel van het verhaal uit een uiteenzetting van de (technische) handelingen van de politie en profilers en hoe hun onderzoek tot stand komt. Dit is interessant, zeker voor een beginnend thrillerlezer, maar toch ook wel vrij droge kost. Ook is Ule Hansen uitgebreid in het beschrijven van de straten en wijken van Berlijn. Iets wat voor mij nooit een toegevoegde waarde heeft voor het verhaal.

Maar…Negendoder bestaat uiteindelijk gelukkig uit veel meer dan alleen droge kost. Naarmate het verhaal vorderde vond ik het steeds gaver worden. Het verhaal bestaat uit meerdere verhaallijnen. Een van de hoofdpersonages – Emma Carow – is een beschadigde vrouw en met momenten zelfdestructieve vrouw die nu ook weer veel voor haar kiezen krijgt. Haar worsteling met deze ongewenste gebeurtenissen wordt goed weergegeven. Ook is er ruimte voor romantiek in het boek, ware het niet dat dit ook weer veel complicaties met zich meebrengt. Emma Carow is een bijzonder personage.

De ontknoping van Negendoder is erg goed. Alles komt daar knap bij elkaar. Dit verhaal is niet spannend in de zin van nagelbijtend en puntje van je stoel, maar vooral van psychologische aard. Het einde brengt nog een super mindfuck voor Emma Carow met zich mee, waar in een volgend deel natuurlijk weer verder vervolg aan gegeven zal worden. Een andere Duitse thriller dan gewend en verwacht voor mij, maar niettemin een die me prima bevallen is.

Eindoordeel ☆☆☆☆

Titel: Negendoder
Serie: Emma Carow # 1
Auteur: Ule Hansen
Genre: Thriller
Uitgeverij: Luitingh Sijthoff
Datum: oktober 2016
ISBN: 9789024573356
Pagina’s: 460